Een kruisvaart met het Koninklijk Marine kadettenkorps is altijd al een belevenis op zich!
Zo bleek ook de de driedaagse van 21 tot 24 augustus.
Hieronder lees je de ervaringen van de opvarenden. Samen gingen ze normaal op kruisvaart naar de zusterafdeling Geel. Al liep dit toch iets anders uit dan gedacht…


 

Een kruisvaart met het Koninklijk Marine kadettenkorps is altijd al een belevenis op zich!
Zo bleek ook de de driedaagse van 21 tot 24 augustus.
Hieronder lees je de ervaringen van de opvarenden. Samen gingen ze normaal op kruisvaart naar de zusterafdeling Geel. Al liep dit toch iets anders uit dan gedacht…

Ondanks de grote beperkingen met de sluizen, hebben we met de MRB 25 een rijkgevuld programma voltooid met training in varen, trossen, betonning, brandbestrijding en een bezoek aan een sleper en aan de brug van een veerboot tijdens ons havenbezoek in wereldstad Antwerpen.

“Op zondag 21 augustus mocht ik me rond 18u30 aanmelden bij de MRB25 voor onze 3-daagse naar Antwerpen.”

De kruisvaart begint al onmiddelijk bij aankomst van de deelnemende kadet, Lucas op het ponton van onze boten bij het Vuurtorendok.

’s Morgens vroeg om 04u, het is vroeg, maar door het getij moeten we ten laatste om 14u30 in de jachthaven zijn en we willen reserve inbouwen voor onvoorziene omstandigheden.

Tijdens de vaart kregen we uitleg van cox’n Mortelé over het varen met de boot zelf, het kompas en de RADAR (ecdis – routebeschrijving) via de tablet.

De cox’n geeft verder nog een les over de betonning: de verschillende boeien die we tegenkomen en wat ze betekenen.

De cox’n belt nog eens opnieuw naar onze geplande jachthaven om te bevestigen dat we zeker nog door hun sluis kunnen als we voor 14u aankomen ter hoogte van Antwerpen-Linkeroever, dus we zijn perfect op schema.

Éénmaal aangekomen in Antwerpen riepen we de havenmeester op om hem op de hoogte te brengen van onze aankomst. Helaas werd dit het moment waarop we minder goed nieuws kregen. Desondanks dat we mooi op tijd waren aangekomen, vertelde de havenmeester ons dat de sluisdueren niet meer geopend werden door het lage water.

Ze hebben de sluis moeten dicht doen en stellen voor dat we ons aanmeren op één van de pontons van de waterbus, ter hoogte van het strand van Sint-Anna.

Daar krijgen we uitzonderlijk toestemming om 24 uur te blijven liggen en dus de nacht door te brengen voor we dan om 13u30 met het hoogtij van dinsdag kunnen tanken in de jachthaven en terug te keren naar huis.

 

Er werd onderling met het. Kader besproken dat er één iemand bij de boot blijft en de rest met de cadet (Lucas) de stad ingingen om een mooie rondleiding en uitleg te krijgen van Chef Verschatse.

KOO Van den Cruyce bleef aan boord om schoonmaak taken uit te voeren en op de MRB 25 te letten.

Tijdens deze taken waren er veel mensen die een zekere nieuwsgierigheid hadden naar de MRB 25 en het Koninklijk Marine Kadettenkorps.

Eensleper van Multraship kwam net achter ons aan het ponton liggen.
Er werd contact gelegd tussen de bemanning en KOO Van den Cruyce.

Dit leidde tot een rondeleiding aan boord van de MRB 25 voor deze bemanning, maar ook mochten onze deelnemers van de kruisvaart een rondleiding krijgen op de 21jaar oude sleepboot van Multraship.

Een unieke ervaring!

Na een gezellige avond vraagt de cox’n aan kadet Lucas hoe laat hij morgen wil opstaan, en hij beslist 7 uur…

De volgende ochtend, dinsdag, werden gewekt door Cox’n Mortelé om 07u.

Hierop volgde het opmaken van de bedden en het ontbijt.
De Cox’n overliep met ons de dagplanning en nam zelf wat onderhoudswerken en controles aan boord op zich.

De anderen gaan met de waterbus naar het Steenplein en dan verder naar het MAS, waar we de toren beklimmen om te genieten van het uitzicht over de stad en terugwandelen langs de binnenstad.

“Vooral het uitzicht van op het MAS vond ik prachtig.”

In het terugkeren nemen we de ultramoderne veerboot, waar chef Van de Cruyce toestemming gevraagd heeft om met kadet Lucas de brug te bezoeken. We zien schipper Mehmet overvaren met zijn 1 jaar oude schip en hij geeft uitleg over alles wat we zien en over jobs in de maritieme sector.

We vertrokken uit de jachthaven om 14u terug naar Oostende.
Om de beurt namen we de wacht onder het toeziend oog van de Cox’n. Ondertussen hadden we Antwerpen verlaten en vaarden we voorbij Vlissingen.

Nu mogen we ook zelf de communicatie met de inmeldpunten verzorgen. Chef Verschatse maakt op een iets ruwer wordende Westerschelde een kampeerversie van mac&cheese, die we om beurten opeten zodat er steeds een veilige wacht verzekerd wordt aan het roer.

We overlopen even samen welke typische onderdelen van een dag bij de Marine die we nog niet gehad hebben op de kruisvaart, en beslissen dat ook een brandoefening niet kan ontbreken. Helaas zijn op de MRB 25 enkel eerste acties mogelijk, waardoor chef Verschatse het blustoestel van de brug erbij neemt en uitlegt  waarvoor deze dient en hoe je hem gebruikt.

Kadet Lucas staat erop om op zee aan het roer te mogen staan, dus we maken hem wakker en hij kan met vertrouwen en een brede glimlach de ondergaande zon tegemoet varen. De zee is onstuimiger nu, maar dat deert hem niet.

Éénmaal in Oostende riep de Cox’n de sluiswachter op om hem van onze komst op de hoogte te brengen. Bij het binnenvaren werden de fenders terug uitgehangen. Chef Verschatse en KOO Van den Cruyce stonden vooraan op het dek, klaar om de MRB 25 vast te maken in de sluis.
Dit terwijl Lucas, onder toezicht van de cox’n, het schip mocht aanmeren.

We zijn allemaal doodop maar gelukkig dat we dit avontuur tot een goed einde gebracht hebben. We hebben alle aspecten van een reis op zee samen beleefd en geleerd om te functioneren op het dek en aan het roer van de MRB 25. Ook de kennis van wat de mogelijkheden van de boot zijn of kunnen worden, is groter geworden. Kadet Lucas haalt de volgende morgen nog een laatste keer de vlag naar beneden onder het toeziend oog van zijn mama en wil door deze kruisvaart graag de overstap maken naar techniek. Hij hoopt te kunnen meehelpen met het geplande onderhoud van de boot.

“Ik heb een zeer leuke tijd beleefd samen met de 3 kaderleden, en heb heb heel veel bijgeleerd over het leven op de boot.

Ik zou zeker nog eens willen meegaan!”

 

Zo zie je dat het altijd een belevenis is bij het koninklijk Marine Kadettenkorps!